O Concello de Pontevedra é un edificio do século XIX de estilo ecléctico de inspiración francesa situado no extremo oriental da Praza de España, nos límites do casco histórico da capital pontevedresa.
En 1875 nace a idea de construír un nova sede do concello de Pontevedra, situada nos terreos que ocupaba a Bastida Grande, baluarte da muralla de Pontevedra, xunto á Porta de Santo Domingo, tamén utilizada como sede do concello dende 1595, cuxa fachada daba a o casco vello.
En 1876 decidiuse derrubar o antigo edificio e o pleno municipal de Pontevedra aprobou os planos presentados polo arquitecto Alejandro Sesmero. Durante as obras estableceuse o concello na Casa do Barón, pazo dos Condes de Maceda.
A primeira pedra do edificio foi colocada o 10 de outubro de 1877, ata a colocación da derradeira pedra o 25 de xullo de 1879. As obras concluirono 3 de agosto de 1880, data na que o edificio da casa consistorial foi inaugurado.
O edificio consistorial foi un dos primeiros grandes proxectos de Alejandro Rodríguez Sesmero, establecendo moitas das pautas do que sería o seu estilo, un eclecticismo con sabor francés, dando a severidade que esixe un edificio público, mentres que a súa depurada decoración subliña a importancia política-. administración de edificios. Sesmero inseriu na cidade unha mansión parisina de estilo segundo imperio.
De feito, como descubriu o historiador Jesús Ángel Sánchez García, Sesmero plaxiou parcialmente o deseño da fachada traseira e do interior do hôtel particulier Murat (1850 -1864), demolida en 1961, que pertenceu ao príncipe Murat e antes a Cécile Furtado-Heine, no número 8 da antiga rúa parisina de Valois-du-Roule proxectada polos arquitectos François, Conventos Joseph Nolau e Édouard-Emmanuel, adaptándoo á función institucional requirida, coa inclusión do escudo da cidade, o balcón principal e o reloxo na parte superior.